Mum ışığında yazıyorum bu yazıyı. Çünkü sanayide elektrikler kesik!

Sıcak bir yazı da olmayacak maalesef. Malum doğalgazımız da kısıtlı!

Abartma o kadar diyebilirsiniz. %75’ini abartı olarak kabul edip kalan %25’lik kısmıyla avunabiliriz.

Babayiğit dediğiniz zaman her yükü kaldırır diye mi düşünüyorsunuz? Veya Anadolu Kaplanı dediğinizde her zaman tehlikeli Amazon ormanları koşullarında mı yaşamalı sanayici?

***

Eskişehir Sanayi Odası Başkanımız Sn. Celalettin Kesikbaş, Eskişehir sanayisini ve sanayicisini çok iyi tanıdığı için “Bizde öyle Hulusi Kentmen gibi koltuğunda oturan patron-sanayici yoktur. Eskişehir’in sanayicisi üretimde çalışan sanayicidir” demişti. O kadar doğru bir tespit ki…

Gerçekten de bizim sanayicimiz, maraton yarışındaki bisikletçi gibidir. Sürekli pedal çevirmek zorundadır. Tek işi pedal çevirmek olsa yine de kendini patron hissedecek durumdadır. Ama sadece pedal çevirmesi de yetmez. Yağmuruyla çamuruyla her daim ıslanmıştır. Bundandır belki de yağmurdan korkmayışı. Hep patika yolların müdavimidir, patikadan geçeceğinin garantisi olmadığını bile bile. Geçiş garantili değildir yolu, cefa garantilidir!

Kolay kazanmadığı için kolay da harcayamaz ve kolay da harcan(a)maz!

Bakmayın siz gördüğünüz fotoğraflardaki takım elbiseli hallerine. Protokolden protokole giydikleri bayramlıklarıdır takım elbiseleri, hiç eskimez.

***

Hammadde kriziyle, kur şoklarıyla, vergi yükleriyle, sürekli değişen mevzuatlarla, tahsilat problemleriyle uğraştıkları yetmezmiş gibi bir de enerji kesintisiyle, olimpiyatlara hazırlanan halterci gibi kaç kilo daha kaldırabilir diye denenmeye devam ediyor. Tüm ihracatçı sanayiciler, 2021 yılında tüm zorluklara rağmen ihracat rekoruna imza atmalarının üstünden daha bir ay geçmeden yurtdışındaki müşterilerine elektrik kesintisini anlatmakta zorlandılar. “Bu ne perhiz, bu ne lahana turşusu”nun tercümesini, 2021’de ihracat yaptığımız 229 ülkeden öğrendik!

***

Bitti mi? Hiç biter mi?

Kesilen elektriğe gelen zamlar, evinizde bile bütçenizi sarsarken üretimdeki yansımasını anlatmaya sayfalar yetmez. Vadeli alıp peşin satan hizmet sektöründeki tüccarların elektrik faturaları camlara asılırken, milyonluk takipçileriyle ünlüler on binlik ev elektriği faturasıyla “like”lar alırken görmediğiniz/bilmediğiniz ama hepimizin hayatını etkileyecek olan büyük yüzdeyi anlatıyorum size. TÜFE ile ÜFE arasındaki farkı daha ne kadar taşıyabilir ki bu “babayiğit”ler?

Peki ne yapmalı?

Öncelikle farkında olalım. Peşinen yargılamayalım. “Fabrikatör” yaftası yapıştırarak “terminatör” gibi sözleri ardı arkasına sıralamayalım. Emin olun, hepsi değil ama büyük çoğunluğu emekçi “patron”. Evladı neyse çalışanı da o olan hem anaç hem de babacan babayiğitlerdir, sanayiciler.

Dünyadaki örnekleri inceleyin: Turizmde yıldız olan şehirler var, arka sokaklarında sefalet hüküm süren. Petrol, doğalgaz zengini olan ülkeler var, belli bir zümre dışında halkı perişan olan.

Ancak tek bir şehir, ülke yok ki sanayisi güçlüyken ekonomisi zayıf, halkı fakir olan.

Bu yüzden her zaman üretim diyoruz.

Bu yüzden sanayiyi hep merkezde tutuyoruz.

Atölyesinden binlerce metrekarelik fabrikasına kadar nerede üretim varsa işte orası savunulacak kaledir.

Bu yüzden yerli üretimin değerini bilelim. Güçlü sanayi için destekleyelim. İhracat için yüreklendirelim. Çareler çaresizken değil, gün düne dönmeden adım atalım.

***

Bitirirken

Üstünden bir ay geçtikten sonra nereden çıktı bu yazı diye düşünmeniz çok normal. Sular bulanıkken gürültüde bağırmak yerine sakin sakin anlatmak istedim. Sadece kendi pencerenden bakıyorsun da diyebilirsiniz. Doğrudur. Ama penceremiz her daim aralık. Sizin kendi pencerenizden söylediklerinizi de bağırmanıza gerek olmadan can kulağıyla dinlemekteyiz. Yeter ki hepimizin penceresi aynı yola baksın. Aynı yolu ışıklandırmak için hepimizin çabası. Vavien gibi iki anahtar var, aynı lambayı yakan.

Elektrikler kesilse de karanlıkta kalsak da küfrümüz yoktur karanlığa. Mum gibi hareketsiz durmak yerine, mum yakmaya her zaman devam. Bacası tüten fabrikalardır, yakılan mumlar.

Bir kez olsun “öf” demedi sanayiciler, yeter ki yaktıkları mumlara “üf”lemeyin.