Efendim Mevla o kadar sabırlı ki gerçekten insanın aklı havsalası almıyor..
Eskiden dilden dökülen yürekten gelendi..
Gözle görünen zevahir kimlik gibiydi.
Dolayısıyla güven kavramının içi doluydu..
Şimdilerde insanları aylarca birlikte vakit geçirerek bile tanıyamıyorsunuz.
Öyle yolculuk yapmaya kalksanız da profil başka mahiyet bambaşka..
Güven kavramının içi boş..
Samimiyetsizlik buram buram.
Dilden dökülene bakarsan müslüman ama adeta gayrimüslim haller aslolan.
Bu durumu affınıza sığınarak çok manidar bir hikaye ile anlatmak isterim.

“Küçük kasabanın birinde bir caminin tam karşısında arazisi olan adam, hani şu gayriahlâki hizmet veren “…..ev” inşa etmeye başlamış. İmam ve cemaat buna şiddetle itiraz etmişler.Ancak mal sahibinin kendi arazisi üzerine nasıl bir iş yeri açacağına da yasal olarak karşı çıkamamışlar.

Tüm cemaatin tek yapabildiği şey, imamın öncülüğünde bu genelev için her gün beddua etmekten öteye geçememiş.İnşaat ilerlemiş ve açılışına birkaç gün kala her nasılsa şiddetli bir yıldırım düşmesi sonucu o ” ….ev ” inşaatı yerle bir olmuş. Caminin cemaati bu olaydan duydukları büyük memnuniyeti saklamaya gerek görmemişler.

“……ev” sahibi adam, cami imamının ve cemaatin direkt veya indirekt olarak bu hasardan sorumlu oldukları iddiası ile camiye karşı tazminat davası açmış.

Cami imamı ve cemaat, savcılığa verdikleri savunmalarında bu konuda herhangi bir şekilde sorumlu tutulmalarına şiddetle itiraz etmişler.Bu olayın kendi dualarından dolayı meydana gelmiş olabileceği iddiasını da kabul etmemişler. Gerekli tüm belgeler tamamlanıp mahkeme günü geldiğinde hakim dosyayı dikkatle incelemiş ve taraflara dönüp:

– Bu konuda nasıl bir hüküm verebileceğimi bilmiyorum, demiş.

Ancak dosyadaki tutanaklara bakarsak ortada tuhaf bir durum var.

–Taraflardan birisi duanın gücüne inanan bir ” ….ev” sahibi,
-Diğeri ise duanın gücüne kesinlikle inanmayan bir imam ve cemaati…!“

Aynen günümüzde olduğu gibi kimi dinsizlerin menfaat ve çıkarları uğruna nasıl dindar gözüktükleri ile kimi dindarların çıkarları uğruna nasıl dini inkar ettiklerinin hikayesidir…

Hülasa dostlar önce bu davaya inanmamız, sonra da o davaya sahip çıkmamız gerekmektedir..

Eğer kan kaybediyorsak hem davanın mahiyetindej bihaber olanların, ya da bilincinde olup kenarda kollarını bağlayıp bekleyenlerin suya sabuna dokunmadan sadece baltalayanlarin yüzünden kaybediyoruz.

Selametle ve baki muhabbetle efendim…