Bundan birkaç sene önce bizim derneğe bir gönüllü abla geldi.

Bir evden komple eşya bağışı aldık.Kan ter içinde aşağıya yani kamyona taşıyoruz.

Asansör falan da yok..
Zorluklarla bir kanepe indirdik ama kasaya en son konulsun dediler. Koydular bir köşeye.

Bu dünya tatlısı ablamız, yukarıya bir kere bile çıkmadan, bir tane eşyaya elini sürmeden,
O kanepeye yayıldı.

Uzatmış ayaklarını da..
Yakmış sigarayı da…

Hem kamyonetin kasasını istifleyen abiye hem bize,
‘Onu şuraya getir, bunu buraya götür’ eliyle işaret ederek ayar veriyor. 🙂

Hayırdır dedim ben de..

Ama Asalet hanım fikir de önemli değil mi,
Ben de fikir veriyorum.
Birinin de bunu yapması lazım dedi. 🙂

Evet dedim biz o kadar fikirsiziz ki sen olmasan bitmiştik.

Tatlı tatlı dernekten uğurladım ve bu engin fikirlerinden başkaları istifade etsin dedim.

Bu manidar hadiseyi bana dün Sayın Büyükerşen’in,
Ben ofisimden yönettim Eskişehir Belediyesini.
Bir Belediye başkanı odasından çıkmadan da bir şehri yönetebilir.

Ben proje adamıyım.Projelerim ile başkanlık yaptım ve ofisimden ekipleri yönettim diyor.

Yani aslında diyor ki,
Ben mi kürek sallayacaktım.Her şeyi yerinde görmek zorunda değilim diyor.

Fikir Babası yani…

Doğru Fikir üretecek insan da çok önemli şimdi..

Sayın Büyükerşen için engin fikirleri için o ofis adeta kalbi olmuş belli ki..

Kendisinin ifadesi ile tarihinde hiç böyle siyasi bir atmosferin içinde değilmiş.

Az kaldı hocam, Ofis dile gelip başka fikri olan yok mu diyecek.

Bence de daha önce hiç yaşanmamış bir seçim atmosferi..

Sizi sizin siyasi iradenizin, ideolojinizin başka fikri olanları herkesten daha çok taşlıyor.

Ne yapmayı düşünüyorsunuz?
Kapı içeriden kilitleniyor mu?
Bu fikir nasıl mesela?