Tarih boyunca bir çok ülkede mevcut hükümeti devirmek ve yönetimi ele geçirmek maksadı ile muhtıralar ve darbe girişimleri gerçekleşmiştir.

Türkiye ‘de de en son 15 Temmuz 2016 yılında akşam saatlerinde Askeri üniformalı hainlerin önceki ismiyle Boğaziçi Köprüsünü kapatarak başlattıkları bir kalkışmaydı.

Yüzlerce insan yüreklilikle köprüye doğru ilerledi. Tam 34 vatandaşımız o köprüde şehit oldu. Yüzlerce vatandaşımız da gazi oldu. Ülkenin her yerinde vatandaşlarımız tanklara ve kendilerine doğrultulan silahlara karşı yüreklilikle dimdik durdular. Elli yıllık hain hesap birkaç saatte bozguna uğradı.

Şunu ciddiyetle kabul etmeliyiz ki, Türk demokrasisi ciddi bir tehlike atlatmıştır.
Hiç bir düşman ülkenin bile cesaret edemeyeceği bu kalkışma yıllar içerisinde ülkenin tüm kanallarına sızan hain fetö örgütü tarafından gerçekleştirilmiş olması darbe literatürü ciheti ile de farklı değerlendirilir.

Üzerinden yedi yıl geçen darbe girişimi ile bu sürede fetö örgütünün maksadını daha iyi tahlil edebildik.

örgütün tüm bağlantıları ve inanç temelleri açığa çıkarıldı. Hali hazırda devlet büyüklerimizin titizlikle üzerinde çalıştığı bizleri de toplum olarak bu konuda hassaslaştığımız gerçeği tartışılmaz.

İşte tüm bu hassasiyet ile her yıl 15 Temmuz’da Türkiye’nin her yerinde Demokrasi ve Milli Beraberlik günü ilanı ile bir araya geliyoruz ve yedi yıl önce gerçekleştirilen bu kast girişimini unutmamak ve unutturmamak için dimdik duruyoruz.

Duruyoruz ama son iki yıldır Eskişehir özelinde bu programları değerlendirirsek,
Dernek, federasyon ve kurumlar tarafından Vilayet meydanında kurulan stantlarda yapılan ikramlar bence bizi bu milli ruhtan oldukça uzaklaştırıyor. Program maksadından ciddi manada sapmalar yaşıyor. İki adet karton bardak çayın tartışmasını yapmak, bulgur pilavlarını, kirli köpük tabakları ve bardakları çimlere savurmak programda en net görülen ve üzüldüğüm resimler.

Oluşan kargaşanın içinde edilen dualara eller açılıp “Amin” denemiyor.

Alana girerken herkesin elinde bayrak olsa da o bayraklar neredeyse hiç göğe yükselemiyor zira herkesin eli kolu dolu oluyor.

Devlet büyüklerimizin konuşmaları ve hazırlanan program alandaki aşağı yukarı iki yüz kişi tarafından takip edilse de geriye kalan en az 3000 kişi ikramlardan alabilme gayretinde oluyor.

O karanlık geceyi aydınlatan kahramanları anmaktan çok uzak bir program gerçekleşiyor.
Zannedilmesin ki bu sadece benim şahsi fikrim. İnanın genelin kanaati bu yöndeydi.

Oysa vatansızlara verilecek en büyük cevap vatansever evlatlar yetiştirmektir.
Ve bunu yaparken an’mak unutmamanın emaresi iken,
Asıl derdin sadece ikramlardan istifade etmek olması bizim milletimize yakışmıyor.

Hem bu zaafiyetten uzak durmak lazım,
Hem de buna zemin hazırlamamak lazım.

O gün mücadele etmiş bir çok vatandaşımızdan canlı olarak bu dik duruşu hep birlikte dinleyebilmeliyiz.

Stant açan STK ların mahiyetlerini yakından görüp takip edebiliriz. Ama herhangi bir ilçenin öne çıkan özelliklerinden ziyade öne çıkan ikramları ile uzayıp giden kuyruklardan başka bir şey görmüyoruz.

“Şurada dondurma var, şurada çiğköfte, aaa tatlı şu stant da”
Ana başlık tamamen bu..
Milli fikir yapımızın beleşe meyilli toplum duruşumuzun panayır kıvamında gerçekleşen organizasyonunda bir 15 Temmuz sıradanlaşması daha geride kalırken,
Bu programların içeriğini organize eden dinamiklere genelin sesi olarak,
“Gerçekten Milli, Gerçekten Manevi, Gerçekten Anma” programları organize etmelerini diliyoruz