TÜKDES Genel Merkez Çözüm Üyesi Keskin: ”Her An Çok Geç Olabilir”

Deprem dirençli kentler çalışmalarını değerlendiren Tüketiciyi Destekleme Derneği
(TÜKDES) Genel Merkez Çözüm Merkezi Üyesi Ayşe Keskin; “Dostlar alışverişte görsün
komisyonları; bir an evvel deprem dirençli kentler komisyonlarına dönüşmelidir” dedi.

Genel Merkez Çözüm Merkezi Üyesi Ayşe Keskin konuyla ilgili olarak yaptığı açıklamada şu ifadelere yer verdi; ”Deprem” sözcüğüne dilimiz o kadar alıştı ki; sadece konunun uzmanları değil, hepimiz
“Ülkemiz deprem ülkesi, 7′ nin üstünde deprem bekleniyor, fay hattının üstündeki şehirler…” vb.
ifadeleri rahatlıkla, hiç ürpermeden söyler olduk! Oysaki yakın geçmişimizde, 2’si bölgesel çapta olup,
inanılmaz yıkıma neden olan, büyük küçük sayısız depreme şahit olan insanlardık BİZ…

Daha bu sene başında, 6 Şubat’ta yaşanılan depremle hayatlarımız bir gecede alt-üst olmamış
mıydı? O kadar büyük çaplıydı ki; hemen herkesin bir depremzede yakını, tanıdığı olmamış mıydı?
Binlerce insanımız saniyeler içinde binalar ve toprak altında kalıp can vermemiş miydi? Yüzlerce sağlıklı
insan “engelli” olmamış mıydı? Binlerce insan sevdiklerini, tüm ömrü boyunca kazandıklarını saniyeler
içinde kaybetmemiş miydi, bambaşka şehirlere gidip hayata tutunmaya çalışmamış mıydı? Zaten
ekonomik sıkıntıdayken, depremzede dostlarımıza yardım ve destek için, şehirlerimizin yeniden inşası
için birdenbire çok yüklü bir ekonomik külfetin altına girmemiş miydik, yardım kampanyaları
düzenlememiş miydik? Deprem bölgesine gönüllü gidip o zor şartlarda günlerce çalışmamış mıydık?
Çocuklarımızın, gençlerimizin geleceği olan eğitimleri aksamamış mıydı? Depremi bizzat yaşamayı
bırakın, haberleri izlerken bile psikolojimiz alt-üst olmamış mıydı? Sabahlara kadar TV başında enkaz
altından hiç tanımadığımız bir can’ın çıkmasını bekleyip, canlı çıktığını görünce sevinçten ağlamamış
mıydık? Yemeye-içmeye, gülmeye, mutlu olmaya utanır hale gelmemiş miydik? Soruyorum Sizlere bütün
bunları kim yaşadı ??? Ve yine soruyorum, aynı felaketi bir kez daha yaşamaya maddi-manevi
gücümüz var mı??? Varsayalım ki var; peki onca can’ı, malı, emeği hiçe saymaya; şehirlerimizi,
kültürlerimizi, anılarımızı yok etmeye hakkımız var mı? Tabi ki hayır! Öyleyse yaşadığımız afetleri
bir milat olarak görmeliyiz! Depremin, zamanı kestirilemeyen ve nerede karşılaşacağımızı
bilemediğimiz bir doğa olayı olduğu bilinciyle,
Her an çok geç diyerek, ivedilikle deprem dirençli kentler oluşturabilmek için:

*Depremle ilgili, alanında otorite kabul edilen isimler başta olmak üzere, konuyla ilgili tüm mesleklerden
oluşan bir komisyon oluşturulması,

*Genel koordinatör olan komisyona düzenli, sağlıklı bilgi aktarılacak şekilde şehir, ilçe ve mahallelerde
yerel yönetimin de içinde olduğu alt komisyonların oluşturulması,

*Bu komisyon üyelerinin belli aralıklarla Valilik ve Kaymakamlık koordinatörlüğünde eğitime tabi
tutulup, alınmış olan eğitimi ve kararları kendi bölgelerine aktarması ve uygulaması,

*Yapı denetim ve izinlerinin etkin şekilde gerçekleştirilmesi, deprem yönetmeliğine uygun binaların,
depremden en az etkilenecek zeminlerde inşa edilmesi, bu konuda ihmali olanların caydırıcı, ağır cezalara
tabi tutulması,

*Yerel komisyonların yaptığı plan doğrultusunda şehirlerdeki yüksek riskli bölgelerde bulunan binaların
kontrol ve tespitinin, zemin etütlerinin yapılması; güçlendirilecek ve yeniden inşa edilecek yapıların
belirlenmesi, buralarda yaşayan insanlara mağduriyet yaşatmadan buna hız verilmesi,

*Her şehrin ve bölgenin yer şekilleri, iklimi, yerleşim planı ve ulaşım ağının farklı olduğu bilinciyle, olası
deprem ve diğer afetlerde izlenilen yol ve müdahale şeklinin “her şehrin kendine özel, kendi koşullarına
uygun” olması ve bu şartlar göz önünde bulundurularak “Acil Eylem Planları” nın oluşturulmalıdır. Olası bir deprem ve afette; Nasıl hareket edileceği, etkin ve hızlı müdahalenin nasıl ve kimler tarafından gerçekleştirileceği, depremde güvenli alan olarak nerede toplanılacağı vb kriz yönetiminin belirlenmesi,

*İkinci bir riskin ( yangın , patlama, su baskını, zehirlenme vs) oluşmaması için gerekli önlem ve
güçlendirme, altyapı çalışmalarının yapılması, İlk etapta ihtiyacın karşılanacağı; içinde ilk yardım, barınma, giyecek, temizlik vb malzemelerinin yer
aldığı, belli aralıklarla güncellenen bölgelerin ulaşım ağına yakın, sağlam inşa edilmiş “Acil Afet
Ofisleri”nin oluşturularak, başka yerden yardım gelinceye kadar bölgenin kendi ihtiyacını karşılaması,

*Alt komisyonların önderliğinde okullarda öğrencilerimize afet öncesi, sırası ve sonrasında yapılması
gerekenlerin anlatılması, çocuklarımızın afetlere hazırlanması,

*Kurulan alt yerel komisyonların önderliğinde her şehirde, her meslekten afet gönüllüleri oluşturup ve
eğitip, olası depremde dışarıdan yardım gelene kadar müdahale edebilecek bilinçli, “afet gönüllüler
ordusu” oluşturulması elzemdir!

Kurulan komisyonlar:
Çalışmalarını “dostlar alışverişte görsün” mantığıyla değil, şu an deprem olsa nasıl hareket
edeceğiz, buna hazır mıyız? mantığı ve ciddiyetiyle gerçekleştirmelidir. Alınan kararlar; Objektif,
Realist, Rasyonel, Uygulanabilir Tamamen İhtiyaca Yönelik Olmalıdır!

Unutmayalım ki; bugün maliyetli ve zahmetli bulup almadığımız her önlem, afetler karşısında;
hem can kaybı, hem de maddi külfet olarak misliyle bize geri dönmektedir!

Takdir edersiniz ki eğitim, sağlık, savunma vs yaşamın her alanında önleyici tedbirler esastır,
olduktan sonra bertaraf edilmesi çok daha güçtür…

Her büyük deprem sonrası sanki savaştan çıkmışçasına binlerce canımızı yitirip, yıkıntılarla
harabeye dönmüş şehirleri ciddi bir ekonomik güçle tekrar inşa etmeye çalışmak yerine, “Depremle
Mücadelede Milletçe Kurtuluş Savaşı Seferberliği” ilan edilmeli. binalarımızı kendimize bir “savaş alanı”
olarak değil , huzurlu, güvenli bir “yaşam alanı” olarak inşa etmeliyiz…” dedi.