İnsanca Bir Yaşam İçin; Yoksulluk Sınırının Üzerinde Asgari Ücret İstiyoruz !

Sağlık ve Sosyal Hizmet Emekçileri Sendikası Eskişehir Şubesi tarafından devam eden ve henüz açıklanmayan asgari ücret görüşmeleri ile ilgili bir basın açıklaması yapıldı.

SES Eskişehir Şube Yönetim Kurulu adına Şube Kadın Sekreteri Berna Yıldız tarafından yapılan açıklamada şu ifadelere yer verildi;

”Ülkemizde işçi ve emekçiler için yaşam koşulları gün geçtikçe zorlaşırken derinleşen
yoksulluk görülmedik bir boyuta vardı. Türk-İş verilerine göre açlık sınırının 14 bin liranın,
yoksulluk sınırının ise 45 bin liranın üzerine çıktığı böylesi bir tabloda 2024 yılı için geçerli
olacak asgari ücretin belirlenmesi görüşmelerine başlandı. İlk 2 görüşmenin ardından henüz
doyurucu bir açıklama yapılmadı.

Asgari ücret yasal bakımdan işçilere ödenebilecek en düşük ücret olmakla beraber ne
yazık ki ülkemizde genel ücret durumuna gelmiş bulunuyor. 15 milyon ücretli çalışanın
yaklaşık yarısı asgari ücret düzeyinde maaş alırken, asgari ücretin çok altındaki ücretlerle
kayıt dışı çalışanlar ve sayıları 16 milyonu bulan emekliler de düşünüldüğünde asgari ücretin
toplumsal yaşam bakımından konumu daha da iyi anlaşılacaktır. Görece daha iyi ücretler
alan emekçilerin maaşları da her geçen gün erimekte ve asgari ücret düzeylerine
çekilmektedir. Bu nedenle asgari ücret sadece asgari ücret değildir. İşsizlik ödeneğinden
emekli aylıklarına , genel sağlık sigortasından yararlanmak için uygulanan yoksulluk testine
kadar pek çok unsuru etkileyen asgari ücret sadece asgari ücretlinin ücretini değil, genel
ücret seviyesini de doğrudan etkilemektedir. Tüm bu nedenlerle asgari ücret milyonların
meselesidir.

Biz sağlık ve sosyal hizmetler emekçileri de Türkiye’de emek gücünü satarak yaşamak
zorunda olanların tümü gibi her geçen yıl daha da yoksullaşıyor, kıt kanaat geçinebilir hale
getiriliyoruz. Bizler işsizlikle, açlıkla, yoksullukla, artan borçlarla mücadele ederken nüfusun
yüzde 1’ini oluşturan ama ulusal servetin yüzde 54’ünü elinde tutan dolar milyarderleri
büyüdükçe büyüyor. Ücretlerimizin belirlenmesinde temel alınan ekonomik veriler TÜİK eliyle
düşük gösterilirken vergi ve harçlar astronomik düzeyde artırılıyor. Emeği ile geçinen bizlerin
maaşlarından peşinen gelir vergisi kesilirken; tüketirken de ayrıca vergi vermek zorunda
bırakılıyoruz. “Mali disiplin”, “bütçe açığını azaltma”, “vergiyi tabana yayma” gibi adlar altında
torba yasalarla vergi yükü işçilerin, emekçilerin, emeklilerin omuzlarına yıkılıyor. Sermayeye
ise teşvikler, vergi afları ile bütçe sonuna kadar açılıyor.

Yoksulluğa, açlığa, işsizliğe, borçluluğa ve güvencesizliğe mahkûm eden bu politikalar
sadece bizlerin değil tüm Türkiye’nin sırtında bir yüktür. Bu yükü taşımaya mecalimiz
kalmadı! Yoksullukta, sefalette eşitlenmek değil hak ettiğimiz refahta birleşmek istiyoruz. Bu
nedenle başta temel tüketim malları olmak üzere yapılan zamlar geri alınsın! Temel ücretler
yoksulluk sınırının üzerine çıkarılsın! Sendikalaşma ve grevli gerçek toplu iş sözleşmesi
önündeki tüm engeller kaldırılsın! Vergide adalet sağlansın, servet vergisi alınsın!”