Bizler, asla ve asla bu kararı kabul etmiyoruz…

Ayşe Tuba Arslan Dava Komitesi , Ayşe Tuba Arslan’ın cinayet davasının 25 Haziran 2021 tarihli karar duruşmasında açıklanan karar sonrası bir basın açıklaması yaptı.

Yapılan açıklamada;

“Bildiğiniz üzere, Ayşe Tuba Arslan, 11 Ekim 2019 tarihinde hakkında 23 kez şikayette bulunduğu Yalçın Özalpay tarafından satırlı saldırıya uğradıktan sonra 24 Kasım 2019 tarihinde hayatını kaybetmişti. Eskişehir 3. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından yapılan yargılamada Yalçın Özalpay’ın hiçbir indirim uygulanmaksızın tasarlayarak, canavarca hisle veya eziyet çektirerek, nitelikli kasten öldürme suçundan ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmişti. Sanık vekilince yapılan istinaf başvurusu üzerine, 28.05.2021 tarihinde Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinde yapılan duruşmada savcı olayda canavarca hisle ve eziyet çektirerek öldürmenin söz konusu olmadığını ve sanık hakkında haksız tahrik indirimi uygulanması gerektiği yolunda bir mütalaa vermişti.

Ayşenin 23 başvurusunu görmezden gelen ve sesini duymayan yargı ne yazık ki 25 Haziran 2021 tarihli karar duruşmasında da, Ayşe’nin sesini duymak istememiş ve son yazdığı mektuplardan birinin katılan vekillerince okunmasını engellemek istemiştir. Katılan vekillerinin konuşmalarını da sık sık kesen heyet ne yazık ki mütalaa yönünde karar vermiştir. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi, yerel mahkemenin kararını kaldırmış ve herkesin gözü önünde satırla eski eşini katleden sanığın, “canavarsa hisle” hareket etmediğini ve haksız tahrik altında bu cinayeti işlediği yönünde karar vermiş ve sanık Yalçın sadece 24 yıl ceza almıştır.

Bizler, asla ve asla bu kararı kabul etmiyoruz…

Ayşe Tuba’nın 23 şikâyetine kulak tıkayan eril yargı verdiği bu kararla sanığın değil, Ayşe Tuba’nın hayatını yargılamış, sanık hakkında ise haksız tahrik indirimi uygulamıştır. Tarafların arasında evlilik birliği dahi kalmamasına , tarafların boşanmasına rağmen mahkeme olmayan evliliğin sadakat yükümlülüğü üzerinden karar vermiştir. Mahkeme bu kararını mesnetsiz ve içeriği anlaşılmayan belge ve bilgilere dayandırmıştır.

Çağdaş demokratik toplumların, içgüdüleri ile hareket eden bireyler yerine, eğitilmiş, yasalara saygılı ve özgür bireylerden oluştuklarının gözden uzak tutulmaması, eğitim ve yasalar tarafından öngörülen ceza tehdidi ile (cezanın caydırıcılık ilkesi ile) bastırılması gereken bazı içgüdülerin de indirim nedeni sayılmasının çağdaş ve demokratik toplum gerekleri ile bağdaşmayacağı gerçeğinin de haksız tahrik hükümleri uygulanırken göz önüne alınması bir zorunluluktur. Tersine bir uygulama, kendi adaletini kendi anlayışına göre gerçekleştiren sanığa ödül verme anlamını taşımaktadır.

Namus kisvesi ve aldatma bahanelerinin kadın cinayetlerinde en çok başvurulan savunma aracı olmasının sebebi yargı tarafından bu savunmaların  kabul görüyor olmasıdır. Oysa bugünlerde feshi konuşulan İstanbul Sözleşmesi tam da bu noktada, kültür, töre, din, gelenek ve sözde namus gibi kavramların şiddeti ve cinayeti mazur gösteren sebepler olarak kabul edilemeyeceğini ve taraf devletlerin bu hususta sorumluluk alması gerektiğini vurgulamaktadır.

Kadınlara şiddet içerisinde geçen bir hayatı reva gören,  kadınların hayatları pahasına “aile” kutsaması yapanlar, her gün kadınların şiddetin bir biçimine maruz kaldığı ve katledildiği bir ortamda İstanbul Sözleşmesi’nden imza çekenler Ayşe Tuba başta olmak üzere bu ülkede yaşanan tüm kadın cinayetlerinin azmettiricisidir. Katledilen tüm kadınların vebali,  katillerin lehine kararları uygulayan sözde adalet uygulayıcılarının ellerindedir. Topluma örnek olmak yerine, adeta halkı cinayete teşvik eden bu kararların bozulması için elimizden geleni ardımıza koymayacağız.  Ayşe Tuba’yı katleden sanık Yalçın Özalpay’ın hiçbir indirim uygulanmaksızın tasarlayarak, canavarca hisle ve eziyet çektirerek, nitelikli kasten öldürme suçundan cezalandırılması için kadınlar olarak Yargıtay yoluna başvuracağımızı bildiriyoruz.”