Efendim herkese hayırlı günler şimdiden hayırlı bayramlar diliyorum.

“Bizim” ülkemizde “bizim” çocuklarımızla, “bizim ailemiz, dostlarımız, bayramı bayram yapan tüm güzellikler ile bizim topraklarımızda güzel bir bayram olsun inşallah.

Dünyada sıcak veya soğuk savaşın, gürültülü veya sessiz sedasız savaşın veya duyulan görülen ya da kayıtsız kalınan savaşların genel manada mağduru insandır.
Hep bu açıdan bakarak değerlendirdik.
Özellikle dernek çalışmalarımdan bizzat içinde olan biri olarak bunu söylüyorum.
Biz merhamet penceresinden bakıyoruz.
Evinden, toprağından, çocukluğundan anılarından kopup canının derdine düşmüş insanlar.
Böyle düşününce müthiş bir duygusallık ve hüzün kaplıyor insanı.

Ama şimdi bambaşka bir açıdan bakacağız..
Siyasi açıdan seçmen sıfatı ile kazanılması muhtemel savaşın ne kadar paydaşıyız?
İnanın çok az..
Mültecilerin evinde Sayın Cumhurbaşkanımıza çıkacak oy sayısı bir aileden neredeyse en az yedi.
Bizim evden üç.
Yarı yarıya.
Yani o cümlelerimin başında bizim dediğimiz bir çok şey aslında bizim ama 2023 zaferi mültecilerin..
Yeter ki onları karşımıza almayalım.
İşte o azınlık zannettiğimiz çoğunluğun en tehlikeli silah bile olabildiklerini görürüz.
Benim bundan iki sene önce yeni evlenmiş dediğim mülteci bir ailem,
Şu anda iki çocuklu ve hanım yine ve biliyorum ki bundan sonra da mütemadiyen hamile..
Eyvallah dostluk, kardeşlik, merhamet, ümmet…
Ama “bizim” hanemiz gerçekten bu ümmet manasında büyüdü mü?
“Bizim” derken hissettiğimiz aidiyeti bizim dediğimiz topraklarda azınlık mültecilerin ise bizden çoğunluk olmayı başarma yolunda azim ile ilerlemesi kaygıya dönüştürüyorsa bu dostluk kardeşlik olayı tamamen değişir diye düşünüyorum.

Devletin bu durumun farkında olması gerekir.
Hem kültürel açıdan, hem eğitim açısından, hem sosyolojik açıdan.
Hatta asayiş açısından..
Hatta inanın geldiğimiz noktada, bebeklerinin bezinden, mamasına kadar derneklerden bekleyen ve temin eden insanlar kendilerinin ve çocuklarının geleceğinden asla korkmuyor,
Hatta en ufak tartışmada kapıyı vurup çıkan, çocukları ile baya ev tutup döşeyen ve “çalışmayı düşünüyor musun?” sorusuna,
“Yok abla dernekler var” cevabı aldıktan sonra hayır ve Allah rızası için çıktığımız bu yolu sorguladım.

Acaba biz mültecilere mütemadiyen yardım ederken ülkemizin bekasını, eşinden ayrı hanımlara mütemadiyen yardım ederken evlilik kurumunu mu baltalıyoruz.?
Kimse hiçbir şey çekmek istemiyor.
Hiçbir şeye katlanmak istemiyor.
Mültecilere yardımı yağdırırken aynı çatı altında adeta cumhuriyet olmalarına yardım ediyoruz,
Özgürlük ve modernite isteyen, hesap vermek istemeyen veya daha çok gelir isteyen eş olmayı elinin tersi ile itip, anneliği de mecburen yanına alan kadınlara da yardım ederek aile kurumunun sağlığını tehlikeye attığımızı düşünüyorum.
Bu mesele öyle karşıdan bakıldığı gibi değil.
Aynı evde yirmi nüfusun olduğu mülteci evlerini biliyorum.
Temizlik yok, sağlık yok ve hiçbir çocuk eğitim almıyor.
Okula gitmiyor

Şimdi sorarım size,
“Bizim” dediğimiz coğrafyanın biz neresinde kalıyoruz?
2023’de AK partinin alacağı oyların yüzde yetmişi mültecilerden..
Çünkü sayı olarak onlar “biz” den çoklar.
Bilmem anlatabildim mi?”