Yani çok canım yanmadıkça ahh etme kıvamına gelmem…
Haklı olduğumdan emin olduğumda da asla geri adım atmam..
Bundaaaann kaç sene önceydi bilmem ama çok da olmadı aslında..
Beni işte o kolay kolay olmayan ah etme noktasına getiren bir hadise yaşanmıştı.

Şöyle düşünün,
Tüm delilleri ve şahitleri ile bir hadisedeki haklılığınız af buyurun kabak gibi ortada..
Ama o deri koltuğun forsu ile başı dönen bir amir efendim sendikası siyaset idi bu durumu yani haklılığınızı göz ardı ederek haksıza da yine işte o hatıra binaen sessiz kalarak müthiş bir kul hakkına girmişti.
Tam da o dönemde bizzat yüzüne söylemiştim..
Ayağınız taşa takılsa ahımdan ve mahşeri Kübra da iki elim yakanızda diye..
Ve o ah geldi kaç sene sonra tuttu…

Ama ben bundan insani olarak pay çıkarıp ‘ohh diyemeyecek kadar ahlaklıyım elhamdülillah..
Ama hayretle hakkın tecellisine hayran hayran sessizce bakakaldım..
Biz çok sabırsızız kıymetli dostlar..
Allah o kadar sabırlı ki…
Allah erteler ama asla atlamaz..
Hak tan bahsedip gözünüzün içine baka baka haksızlık edenin yanına bırakır mı Mevla..
Asla…
Hem de malesef belki de bu sefer haksızlığa uğradığını düşüne düşüne olmuştur bunlar..
Belki de öyle…

Ama ucunda sadece şahsım değil o kadar çok insanın ahı var ki, bir çok insan tek yürek ve yüksek sesle,
“Yaaaaa Allah’ın adaleti dedi…
Şimdiden sonra ne olur bilemem..
Ama şunu sakın unutmayın..
Bizim gerçek makamımızı amelimiz belirler…
O sıkı sıkı tutunduğunuz cilalı masalarda, deri koltuklarda sadece misafirsiniz..
Dilerim tüm amirlerimiz hakikatli,maharetli, liyakatli olsun ve makamın hakkını versin..
Bu tür yerler veballidir..
İşte böyle ensenizde ah lar ve malesef ödenmiş büyük bedeller ile ziyan olur yılların emeği…
Yok yok ohh demiyorum..Hatta hakkımı helal de ediyorum..

Ama benim yüreğim hassastır..
Dik dururum evet ama gaddar değilim..
Allah herkese yüreği gibi bir hayat nasib etsin..
Geldik gidiyoruz..
En son masa musalla..
Oraya da oturmuyor yatırılıyoruz..
Bunu unutmadan yaşayın da akıbetiniz hayrolsun…